Historia szkoły
HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ W SKAŁĄGACH
WSTĘP
15 stycznia 1956 r. to data, którą powinien znać każdy uczeń, były i obecny, Szkoły Podstawowej w Skałągach. W tymże to dniu odbyło się uroczyste otwarcie nowo wybudowanej szkoły. Właśnie tej, w której uczą się dzisiaj dzieci.
PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
W styczniu 1945 r. do Skałąg wkroczyła Armia Czerwona. Tubylcza ludność cywilna wraz z niemieckim wojskiem opuściła wieś. Pozostali tylko nieliczni ( Wilhelm Dittrich, Fryderyk Małuszczak, Maria Kowalczyk ). Już od początku marca tegoż roku osadnicy z Polski Centralnej, Małopolski i Zagłębia Dąbrowskiego zaczęli zajmować pozostawione gospodarstwa. Z początkiem maja zaczęła napływać ludność ze Wschodu, przeważnie z Wołynia. Przywieźli ze sobą sprzęt gospodarski i zwierzęta – konie, krowy. Zaczęto zagospodarowywać ziemię. Wyznaczono budynek na gminę ( obecny adres ul. Okrężna 3 ). Do 1954 r. istniała tam Gromadzka Rada, która następnie zmieniła nazwę na Gromadzką Radę Narodową. Pierwszym wójtem był Władysław Szeląg.
Do gminy Skałągi należało wówczas osiem wsi: Brzezinki, Rożnów, Jakubowice, Proślice, Bruny, Biskupice, Kochłowice .
Naukę dla dzieci ze Skałąg zorganizowano bardzo wcześnie, bo już 1 lipca 1945 roku. Pierwszym zatrudnionym nauczycielem był Jan Kiszka. Natomiast pierwszą kierowniczką szkoły była Felicja Urbanowa. Ona organizowała sprzęt i pomoce. Pracę rozpoczęto od spisywania dzieci. Nauka trwała jednak bardzo krótko, gdyż zgodnie z zarządzeniem ówczesnego Ministra Oświaty rok szkolny 1944/1945 miał się zakończyć 15 lipca 1945. Następny rok szk. 1945 / 1946 rozpoczęto 3 – go września. Kierowniczką została Bronisława Tymczyszyn.
Nauczyciele musieli zająć się nie tylko dziećmi i młodzieżą zróżnicowaną wiekowo, ale także kursami repolonizacyjnymi i kursami dla analfabetów. W tamtych latach uczyli w szkole:
Helena Lutycz
Wiktor Tymczyszyn
Józef Bożek
Marian Gutkowski
Helena Walków
Tak jak w innych szkołach brakowało zeszytów i podręczników. Bronisława Tymczyszyn pisała w swoich wspomnieniach o tym tak:
„... Uczniowie mieli ze sobą książki przywiezione aż z Malechowa, czy Zimnej Wody, a pamiętające czasy nie tylko międzywojenne, ale nieboszczyka Franciszka Józefa Najjaśniejszego Pana Austrii. Troskliwa jakaś babka zapakowała je do skrzyni repatriacyjnej w przekonaniu, że się przydadzą.
I przydały się. Na tych książkach uczyliśmy się sztuki czytania i pisania. „
Szkoła mieściła się w budynku Gromadzkiej Rady ( ul. Okrężna 3 ). Brak klas sprawił, że uczniowie uczyli się na dwie zmiany. Lekcje zaczynały się o 8.00 i trwały do południa, a następnie od 13.00 do 18.00.
W historii Skałąg i szkoły wybitną postacią była kierowniczka szkoły w latach 1949 – 1955 Józefa Michalczewska. Urodzona w 1878 r. we Lwowie, w 1938 r. doczekała się emerytury. Jednak nie zaprzestała nauczania, nawet w czasie okupacji. W 1946 roku przyjechała do Polski, do Smard, skąd po roku przybyła do Skałąg. Pomimo podeszłych lat podjęła pracę z dziećmi. Uchwałą Rady Państwa z 27 lipca 1955 r. została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy II Klasy.
Wyczerpana przeżyciami wojny i umęczona wieczną samotnością, wskutek całkowitego wypalenia fizycznego i psychicznego znalazła schronienie w Szpitalu dla Umysłowo Chorych w Pruszkowie koło Opola, gdzie zmarła 11 lipca 1956 roku.
NOWA SZKOŁA
W 1946 roku Inspektorat Szkolny w Kluczborku opracował plan budowy budynków szkolnych w powiecie. Dla miejscowości Skałągi zaplanowano budowę nowego budynku, którego termin oddania zaznaczono na 11 XII 1955 r. Inwestycję rozpoczęto w 1954 r. Budynek został bardzo ładnie zaprojektowany. Z jednej strony jest duży balkon, a z drugiej, od wejścia, szerokie schody. Nad schodami wsparta na czterech kolumienkach znajduje się jedna z klas lekcyjnych. Szkołę zbudowano z cegły i kamienia, a dach pokryto dachówką. Budynek postawiono w parku, toteż wiosną i latem jest cała w zieleni. Jesienią zaś otacza ją wieniec kolorowych liści. Obok szkoły znajduje się boisko, a za nim rozległy park z rzadko spotykanymi drzewami ( miłorzębem i platanem ).
Przed II wojną światową na miejscu nowej szkoły stał zamek. Tuż po zakończeniu wojny został on zburzony, a nikłe pozostałości w postaci ruin i resztek pałacowych ogrodzeń zachowały się do dnia dzisiejszego. Chociaż park jest nie ogrodzony, to wejście do niego prowadzi przez oryginalną bramę. Zachowały się także dwa stawy ,na których osiedliły się kaczki krzyżówki.
Budowę nowej szkoły wraz z mieszkaniem dla nauczyciela ukończono w terminie. Było to znaczące wydarzenie dla mieszkańców wsi. Uroczyste otwarcie nowej szkoły odbyło się 15 stycznia 1956 roku w obecności sekretarza PZPR Barona ( brak imienia ), kierownika szkoły Kazimierza Szyszki oraz przewodniczącego komitetu rodzicielskiego Wołka ( brak imienia ).
Obecnie w budynku uczą się dzieci z klas IV – VI. Znajdują się tutaj cztery pomieszczenia klasowe ( w tym jedno wyposażone w pięć stanowisk komputerowych połączonych z internetem ), biblioteka z czytelnią, sala gimnastyczna z szatnią i magazynkiem sportowym oraz świetlica. Ponadto w szkole znajdują się pomieszczenia gospodarskie, pokój nauczycielski, gabinet dyrektora z sekretariatem, kuchnia i księgowość.
cdn.
Opublikowana przez Barbara Marciniszyn dnia 26.02.2007. Odsłon 1946, Wersja 1
